Az’da çoğu bulamazsın dediler,
Çokda az’ı buldum,
Az’da çoğu.
Çamura basma ayağın kirlenir dediler,
Kirlenen ayaklarımla resimler yaptım.
Sessiz kalarak kendini anlatamazsın dediler,
Anlamadıkları her şeyi sessiz kaldığımda anladılar.
Bu yolun sonu yok buraya sapma dediler,
Her girilen yolun binlerce başka sokağı vardı, hiç bilemediler.
Kanatların yok uçamazsın dediler,
Aşık olmak nedir bilmediler.
Yürüme düşersin dediler,
Düştüğünde kalkmanın daha güçlü bir kalkış olacağını bilemediler.
Zamanın içinden geçemezsin dediler,
Zaman duruyor, biz onun içinden geçiyoruz bilemediler.
Kendi ateşini yakamazsın dediler.
Aşk acısının ne olduğunu bilmediler.
Durma dediler,
Durmanın da bir eylem olduğunu, dinlenmeden yola devam edilemeyeceğini bilemediler.
Derine gitme boğulursun dediler,
Derine gitmeden yüzmenin keyfini hiç bilemediler.
Hayatlarının sonuna kadar her şeyi üstün körü yaşamaya devam ettiler.
Kendi kendine konuşma, ‘Deli Derler’ dediler,
İnsan kendisine konuşunca her hücresine kadar kulak kabartır dinler, konuşmadıklarından bilemediler.
O basamakları tırmanamazsın yorulursun dediler.
Benim çoktan tırmanıp inmeye başladığımı göremediler.
Ne çok kitap okuyorsun, ne yapacaksın bu kadar okuyup filazof mu olacaksın dediler,
Yazmaya başladım, bunu diyenler yazılarımı okuyamadılar.
Çoktan kendi karanlıklarında sağa sola çarpa çarpa ruhlarını öldürdüler.
İnsanlar 🤷🏻♀️
Dediler… Dediler… Dediler durdular.
Yok dediler, var oldu.
Yol yok dediler, başka bir yol mümkün oldu.
Yapamazsın dediler, oldu.
Ancak Hayatta her şeyin mümkün olduğunu bilenler, her şeyi öğrenip yapabildiler. Ben her şeyi bilmem, bilmek istemem, bilemem.
Bana istediğiniz kadar hayır deyin, ben ancak onu evet’e çevirmesini bilirim.
DİYECEKLERİM BU KADAR.
Müzik Önerisi : @edababa – Mucize 🎶
