İtalyan Rönesansının önemli şairidir. Rönesans lirik şiirinin gelişmesinde öncüdür. Dilbilgisi ve hukuk eğitimi almış, din görevlisi olarak çalışmıştır. Oğlunu o dönem Avrupa’yı saran vebada kaybeder.
Dünya işlerinden başka şey düşünmeyen, yanlışlar yapan insanın bile Tanrıya ulaşabileceği umudunu eserlerinde belirtir.
Laura adında bir sevgiliye yazdığı şiirler çok ünlüdür. Lauranın ölümünden sonra yalnızlığa çekilir. Yalnızlığın bilgeliği kazandırmakla kalmayıp onu koruduğuna ve en yüksek dereceye ulaşmasını sağladığına inanır.
Şiirinden küçük bir bölümle devam edelim.
Gözlerinden uzaklaştıkça gölgesi düşünceli kaldım ve iç çekerek yürüdüm.
Yüreğim sözlerinden kopamadığı için.
T a ki birisi, ‘’ çok duruyorsun’’ deyinceye kadar.
Sevgilisi Laura’nın ölümü için yazdığı şiirden küçük bir bölümü atlamak istemem.
-Zorla söndürülen bir alev gibi değil
Kendi kendine tükenen bir alev gibi,
Huzurla gitti mutlu ruhu
Tatlı ve aydınlık bir ışık gibi
Besini yavaş yavaş azalan
Koruyarak sonuna kadar tatlı halini.
Solgun değildi ama daha aktı kardan.
